گل پسر مامان

عمه اکرم عزیزم خیلی دوستت داشتم  و دارم اینو خودتم خوب میدونی . رفتن و پر کشیدن تو را  هنوز باور نکردم و نمیکنم هنوز نگاهت و حرف زدن هات مظلومیتی که تو چشمات بود . هنوز با تمام وجودم احساس میکنم . بزرگ خانواده پدری ام ( عمه مهربانم )  در تاریخ ٦/٥/٩٢ به سوی خدا رفت .و در بهشت خانه کرد. عمه خوبم در این شبهای عزیز فوت کرد . وحتی عکسش هم با بقیه عکس ها فرق داشت . بین گلها بود . همون شب بعد از خاکسپاری اومد تو خوابم و با همان لحن آرام و مظلوم گفتی : سلام خانوم بیدار شو خیلی سر حال و خوشحال بود . یه نوازش محکمی مثل همیشه بر سر پرهام کشید و قربون صدقه اش رفت . به من گفت بیا جامو بهت نشون بدم . یک دری را باز کرد به ...

سلام پرهام من روز به روز شیطون تر از دیروز میشه ولی یک اخلاق خیلی خوبی که داره اینه که وقتی مهمانی میرویم خیلی ساکت و مظلوم و نرمال میشه . مثلا به چیزی دست نمیزنه، چیزی بخواد بخوره از من اجازه میگیره و کار خوب دیگه اش اینه که چون یک ماهیه از پوشک گرفتمش دستشویی شو میگه . خراب کاری نکرده . یعنی از وقتی جدی برخورد کردم پرهام هم همکاری کرده . خیلی ماهه هزار ماشالله . بعد از تولدش دیگه به صورت جدی تصمیم گرفتم هواشو داشته باشمو مراقب دستشویی داشتنش باشم .جدای از اصرار های بعضی ها  که برای از پوشک گرفتن پرهام از شش ماه قبل به من فشار می آوردن. به توصیه دوستان و فامیل و تجربه هاشون هدیه های کوچک میگرفتم...